1. എന്റെ ധിക്കാരം ക്ഷമിക്കേണമേ.

1. forgive my impudence.

2. ഈ പിത്തം അത് സഹിക്കില്ല.

2. this impudence he will not stand.

3. നിങ്ങളുടെ ധിക്കാരം നിങ്ങളുടേതിലേക്ക് നയിക്കും.

3. and you impudence will bring yours.

4. ഞാൻ നിങ്ങളുടെ ഞരമ്പുകൾക്ക് അനുയോജ്യനല്ലെന്ന് നിങ്ങൾ കരുതുന്നുണ്ടോ?

4. you think i'm not equal to your impudence?

5. അവന്റെ ധാർഷ്ട്യവും ധാർഷ്ട്യവും പലരെയും വ്രണപ്പെടുത്തിയിരുന്നു

5. his arrogance and impudence had offended many

6. അത്തരം ധിക്കാരത്തിന് പ്രത്യേക ശിക്ഷയുണ്ട്.

6. there's a special punishment reserved for such impudence.

7. യജമാനനെ കുറ്റപ്പെടുത്താൻ സഹായിക്കാതിരിക്കാനുള്ള ധൈര്യം അവനുണ്ടായിരുന്നു.

7. she had the impudence to not help her master take on the blame.

8. അഭിപ്രായസ്വാതന്ത്ര്യത്തെ സംബന്ധിച്ച നമ്മുടെ മൂല്യങ്ങളിൽ മാറ്റം വരുത്താൻ ആർക്കാണ് ധിക്കാരം ഉണ്ടായിരുന്നത്?

8. Who had the impudence to change our values regarding free speech?

9. ഞാൻ ഒരു ചോദ്യം ചോദിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു, ദയവായി എന്റെ ധിക്കാരം ക്ഷമിക്കുക.

9. i would just like to ask a question, and forgive my impudence, please.

10. എന്നിരുന്നാലും, യാങ്കികളുടെ നാഡിയും ഞരമ്പും കുറഞ്ഞില്ല.

10. however, the impudence and self-confidence of the yankees from this did not diminish.

11. കത്യ കഠിനാധ്വാനിയും ഉറച്ച കരിയറിസ്റ്റുമാണ്, എന്നാൽ സ്ത്രീ കവിളിനും ധിക്കാരത്തിനും പിന്നിൽ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആത്മവിശ്വാസക്കുറവ് അവളെ മുകളിൽ എത്തുന്നതിൽ നിന്ന് തടയുന്നു.

11. katya is a hard-working, assertive careerist, but the lack of self-confidence that the lady hides behind impudence and insolence prevents her from reaching the top.

12. കത്യ കഠിനാധ്വാനികളും ഉറച്ച കരിയറിസ്റ്റുമാണ്, എന്നാൽ സ്ത്രീയുടെ ആത്മവിശ്വാസക്കുറവ് അവളുടെ ധൈര്യത്തിനും ധിക്കാരത്തിനും പിന്നിൽ അവളെ മുകളിൽ എത്തുന്നതിൽ നിന്ന് തടയുന്നു.

12. katya is a hard-working, assertive careerist, but the lack of self-confidence that the lady hides behind impudence and insolence prevents her from reaching the top.

13. പക്ഷേ, കരഞ്ഞും വിലപിച്ചും വിലപിച്ചും, മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്ന് നിങ്ങൾ കേൾക്കുന്ന പലതും പറഞ്ഞും ചെയ്തും ഞാൻ നിങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതുപോലെ നിങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യാനുള്ള ചങ്കൂറ്റമോ ധിക്കാരമോ ചായ്‌വോ എനിക്കില്ലായിരുന്നു. അത്, ഞാൻ പറയുന്നതുപോലെ, ....

13. but i had not the boldness or impudence or inclination to address you as you would have liked me to address you, weeping and wailing and lamenting, and saying and doing many things which you have been accustomed to hear from others, and which, as i say, ….

14. എന്നാൽ ഞാൻ നിങ്ങളോട് സംസാരിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചതുപോലെ നിങ്ങളോട് സംസാരിക്കാൻ ധൈര്യമോ ധിക്കാരമോ ചായ്വോ എനിക്കില്ലായിരുന്നു, കരഞ്ഞും ഞരങ്ങിയും വിലപിച്ചും, മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്ന് നിങ്ങൾ കേൾക്കുന്ന പലതും പറഞ്ഞും ചെയ്തും, അത് എനിക്ക് യോഗ്യമല്ല.

14. but i had not the boldness or impudence or inclination to address you as you would have liked me to address you, weeping and wailing and lamenting, and saying and doing many things which you have been accustomed to hear from others, and which, are unworthy of me.

15. പക്ഷേ, കരഞ്ഞും, വിലപിച്ചും, വിലപിച്ചും, മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്ന് കേട്ട് ശീലിച്ച പലതും പറഞ്ഞും ചെയ്തും, നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിച്ചതുപോലെ നിങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യാനുള്ള ചങ്കൂറ്റമോ ധിക്കാരമോ, ചായ്‌വോ എനിക്കുണ്ടായിട്ടില്ല. അവർ എനിക്ക് യോഗ്യരല്ലെന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു.

15. but i had not the boldness or impudence or inclination to address you as you would have liked me to do, weeping and wailing and lamenting, and saying and doing many things which you have been accustomed to hear from others, and which, as i maintain, are unworthy of me.

16. പക്ഷേ, കരഞ്ഞും വിലപിച്ചും വിലപിച്ചും പറഞ്ഞും ചെയ്തും മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്ന് കേട്ട് ശീലിച്ച പല കാര്യങ്ങളും ഞാൻ നിങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതുപോലെ നിങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യാനുള്ള ചങ്കൂറ്റമോ ധിക്കാരമോ ചായ്വോ എനിക്കില്ലായിരുന്നു. ഞാൻ പറയുന്നതുപോലെ എനിക്ക് യോഗ്യമല്ലാത്തവയും.

16. but i had not the boldness or impudence or inclination to address you as you would have liked me to address you, weeping and wailing and lamenting, and saying and doing many things which you have been accustomed to hear from others, and which, as i say, are unworthy of me.

17. പക്ഷേ, കരച്ചിലും കരച്ചിലും കേട്ട് ശീലിച്ച പലതും പറഞ്ഞും ചെയ്തും കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ നിങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതുപോലെ നിങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യാനുള്ള ചങ്കൂറ്റമോ ധിക്കാരമോ ചായ്‌വോ എനിക്കില്ലായിരുന്നു. മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്ന്, ഞാൻ പറയുന്നതുപോലെ, എനിക്ക് യോഗ്യമല്ലാത്തവ.

17. but i had not the boldness or impudence or inclination to address you as you would have liked me to address you, weeping mid wailing and lamenting, and saying and doing many things which you have been accustomed to hear from others, and which, as i say, are unworthy of me.

18. പക്ഷേ, കരഞ്ഞും, വിലപിച്ചും, വിലപിച്ചും, മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്ന് കേട്ട് ശീലിച്ച പലതും പറഞ്ഞും ചെയ്തും ഞാൻ നിങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതുപോലെ നിങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യാനുള്ള ചങ്കൂറ്റമോ ധിക്കാരമോ ചായ്‌വോ എനിക്കില്ലായിരുന്നു. , ഞാൻ പറയുന്നതുപോലെ, എനിക്ക് യോഗ്യനല്ല.

18. but i had not the boldness or impudence or inclination to address you as you would have liked me to address you, weeping and wailing and lamenting, and saying and doing many things which you have been accustomed to hearing from others, and which, as i say, are unworthy of me.