1. ਤੁਸੀਂ ਕਿਉਂ ਘੁਸਰ-ਮੁਸਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ?

1. why do you mutter?

2. ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬੁੜਬੁੜਾਉਂਦੀ ਹੈ।

2. she mutters to herself.

3. ਇੱਥੇ ਹਰ ਕੋਈ ਘੁਸਰ-ਮੁਸਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।

3. everyone around here mutters.

4. ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਬੁੜਬੁੜਾਉਂਦੇ ਹੋ?

4. what are you muttering about?

5. ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਬੁੜਬੁੜਾਉਂਦੇ ਨਹੀਂ ਹੋ?

5. can't you mutter in your room?

6. ਕੀ ਸਾਨੂੰ ਬੁੜਬੁੜਾਉਂਦੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ?

6. do you have to keep muttering?

7. ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਘੁਸਰ-ਮੁਸਰ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ।

7. i don't have time for muttering.

8. ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਚੀਕਾਂ ਸੁਣੀਆਂ।"

8. i have heard their mutterings.".

9. ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਹ ਹੇਠ ਕੁਝ ਬੁੜਬੁੜਾਇਆ

9. he muttered something under his breath

10. ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਸਾਰਾ ਸਮਾਂ ਬੁੜਬੁੜਾਉਂਦੇ ਰਹੇ ਹੋ।

10. you've been muttering this whole time.

11. ਉਹ ਬੁੜਬੁੜਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਆਦਮੀ ਬੇਸਮਝ ਸੀ।

11. he kept muttering how the man was indiscreet.

12. ਬੁੱਢੀਆਂ ਬੋਲੀਆਂ ਉਸ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਗੂੰਜਣ ਲੱਗੀਆਂ

12. the old biddies were muttering in his direction

13. ਅਤੇ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਚੁੱਪ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਹ ਬੁੜਬੁੜਾਇਆ:

13. and after a long moment of silence he muttered:.

14. ਉਹ ਬੁੜਬੁੜਾਇਆ, ਪਰ ਮੈਂ ਇਸ ਵੱਲ ਬਹੁਤਾ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ।

14. he was muttering, but i didn't think much of it.

15. ਉਹ ਬੇਵੱਸ ਹੋ ਕੇ ਬੁੜਬੁੜਾਇਆ, ਸੋਫੇ 'ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ।

15. he muttered, helplessly sitting on the sofa again.

16. ਉਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਬਾਰੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਬੁੜਬੁੜਾਈਆਂ ਸਨ

16. there were disloyal mutterings about his leadership

17. ਰਿਚਰਡਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਝੁਕਾਇਆ ਅਤੇ ਫੁਸਫੁਸਾਇਆ:

17. richards bowed his head in his hands and muttered:.

18. ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਬਾਂਹ ਧੋਤੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨਾਲ ਬੁੜਬੁੜਾਇਆ।

18. i muttered to myself, frustrated as i washed my arm.

19. ਰੱਬ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਔਰਤਾਂ ਕੀ ਜੀਵ ਹਨ! ਉਹ ਬੁੜਬੁੜਾਇਆ।

19. goodness knows what creatures women are!" he muttered!

20. ਉਹ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਬੁੜਬੁੜਾਇਆ, “ਭਗਵਾਨ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ, ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ!

20. He muttered again and again, "Lord Krishna, my Father!