1. அவள் மூலையில் அமைதியாக அழுதுகொண்டிருந்தாள்

1. she sobbed silently in the corner

2. ஒரு குழந்தையைப் போல் சரிந்து அழுதான்

2. he broke down and sobbed like a child

3. அவள் அவனை கட்டிப்பிடித்து பரிதாபமாக அழுதாள்

3. she threw her arms around him and sobbed pathetically

4. பாரோ நினைவு கூர்ந்தார்: "அவள் மடியில் தலையை வீசி வெறித்தனமாக அழுதாள், 'என்ன செய்வது என்று சொல்லுங்கள்,' அவள் கெஞ்சினாள், 'நான் எதையும் செய்வேன்!

4. barrow recalled,“he threw his head down into his lap and sobbed hysterically,‘tell me what to do', he begged,‘i will do anything!

5. அவள் மெதுவாக அழுதாள்.

5. She sobbed softly.

6. அவர்கள் ஒன்றாக அழுதனர்.

6. They sobbed together.

7. அவர் அடக்க முடியாமல் அழுதார்.

7. He sobbed uncontrollably.

8. குழந்தை அமைதியாக அழுதது.

8. The child sobbed quietly.

9. இருவரும் நிம்மதியுடன் அழுதனர்.

9. They both sobbed with relief.

10. அவள் அலறவும் இல்லை அழவும் இல்லை.

10. She neither beamed nor sobbed.

11. மழை பெய்து கொண்டிருந்தபோது, ​​அவள் அழுதாள்.

11. As the rain poured, she sobbed.

12. இரவு முழுவதும் அழுது கொண்டே இருந்தாள்.

12. She sobbed throughout the night.

13. அந்தப் படம் அவளை வெளிப்படையாக அழ வைத்தது.

13. The movie made her sobbed openly.

14. அலைபேசியில் அவள் அழுவதை அவன் கேட்டான்.

14. He heard her sobbed on the phone.

15. சயோனரா என்று சொல்லி அழுதார்கள்.

15. They sobbed as they said sayonara.

16. நிஜம் உள்ளே மூழ்கியது போல் அவள் அழுதாள்.

16. She sobbed as the reality sank in.

17. அந்தச் செய்தி அவளை மணிக்கணக்கில் கதறி அழுதது.

17. The news made her sobbed for hours.

18. இறுதிச் சடங்கில் அவள் கதறி அழுதாள்.

18. She sobbed bitterly at the funeral.

19. அவள் தனியாக அமர்ந்து தனிமையில் அழுதாள்.

19. She sat alone and sobbed in solitude.

20. அடக்க முடியாமல் அவள் சத்தமாக அழுதாள்.

20. Unable to hold back, she sobbed aloud.